Inspraak raadsvergadering gemeente Heumen m.b.t. Sluispoort

De voorzitter J.P. Bevoort van de vereniging Bos en Kuil heeft gebruik gemaakt van de mogelijkheid om in te spreken op de raadsvergadering van de gemeente Heumen op 20 december 2012. Zie hierna voor de uitgsproken tekst.

“Bos en Kuil, J.P. Bevoort dd. 20-12-2012

Er moet iets aan de entree van het bedrijventerrein Sluispoort gebeuren. Voor Bos en Kuil een verkeerd uitgangspunt. Menig gemeentebestuur zou wensen dat zij een zo relatief groene entree van hun bedrijventerreinen zouden hebben. Tenzij…..

Tenzij je als kleine gemeente lijdt aan het Calimerosyndroom. Als dit het geval is, dan kunnen de plannen nooit groot genoeg zijn om het achtergestelde gevoel weg te nemen. Relatief megalomane projecten worden omarmd om toch maar te laten zien dat je eigenlijk wel groot bent. Maar wij zijn klein.

De overheid, groot, klein, hogere en lagere, maakt een transitie door van bepalend en reactief, de toelatingsplanologie, naar uitnodigend en pro-actief, de uitnodigingsplanologie. Een voorbeeld daarvan hebben we gezien bij de ontwikkeling van de structuurvisie voor het Lierdal, waar wij ook aan hebben meegedaan.

Bij gebiedsontwikkeling staat meer en meer de ambitie centraal wat willen we met elkaar en minder de regel wat mogen we. Om wat willen we met elkaar te ontdekken zullen de agenda’s van diverse gebiedspartijen over elkaar moeten worden gelegd om te kijken waar het snijvlak ligt: hier ligt de bereidheid en de energie om samen te werken en ontstaan kansen om tot een gezamenlijke ambitie te komen. Overheidsbeleid is in dit proces meer inzet van onderhandeling in plaats van in beton gegoten en het beleid krijgt ook een ander karakter: alleen de vanuit openbaar belang noodzakelijke ondergrens is vervat in bindende regels, maar het merendeel van het beleid krijgt een verleidend en uitnodigend karakter gericht op het in beweging krijgen en enthousiasmeren van maatschappelijke partijen. Ik moet constateren dat in het plan Sluispoort deze kanteling niet van de zijde van het gemeentebestuur is gekomen, terwijl ik net uitgebreid heb geciteerd uit een verslag van de planologiewerkgroep voor het Gelderse landschap en de natuur waarin gemeenten, LTO, waterschappen, de provincie Gelderland en Gelders particulier grondbezit aan tafel zitten. Ik zou bijna zeggen, was u daar ook maar aangeschoven.

Wat nu voorligt is duidelijk een plan uit het oude hoofdstuk wat mogen we. De projectontwikkelaar bedenkt iets en het college van B en W zegt ja, want het is een plan dat past binnen de kaders van het Calimerosyndroom. Het bijkomende punt dat ook een stukje Lierdal wordt aangetast wordt voor lief genomen. Zo zit Bos en Kuil niet in elkaar. Wij hebben de omslag wel gemaakt en ons uitgangspunt is al jaren wat willen we met elkaar. Daarom roepen wij voor dit specifieke deel van het Lierdal niet blind nee, maar doen een handreiking om de in de structuurvisie Lierdal genoemde overgangszone ook als zodanig te gebruiken en een zachte overgang tussen natuur en bedrijvigheid te realiseren. In de commissie grond zijn daarvoor twee ideeën gelanceerd, waarvan 1 compleet met schetsontwerp. Ik wil u aanmoedigen met mijn slotzin: bouw daarop voort.”

Gerelateerde berichten: